شاید ترور سپهبد قرنی، رئیس ستاد کل ارتش در روزهای نخست اردیبهشت ماه ۵۸ را از نخستین ترورهای پس از انقلاب بشود نامید و پس از آن ترورهای موفق و ناموفقی توسط گروهک منافقین انجام شده است.

منافقین که پیش از انقلاب با نام سازمان مجاهدین برخلاف راه و رسم مبارزاتی امام خمینی(ره) به مبارزه مسلحانه با رژیم پهلوی معتقد بودند، در سال ۵۴ با تغییر ایدوئولوژی خود از اسلام به مارکسیست و با اعلام بیانیه ای رسمی، در همان سال ها اقدام به ترور افراد مذهبی و مخالف خود از جمله مجید شریف واقفی کردند و پس از انقلاب نیز بخش مسلمان این سازمان به رهبری مسعود رجوی و موسی خیابانی فعالیت خود را تحت عنوان جنبش ملی مجاهدین ادامه داده و به مخالفت علنی با رهبری نظام پرداختند تا پس از تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و برکناری ابوالحسن بنی‌صدر، این سازمان، هدف خود را سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران عنوان کرد.  اعضای سازمان مجاهدین، دو سال بعد از جنگ ایران و عراق، در سال ۶۱ به عراق رفتند و با همکاری ارتش عراق، اقدام به تشکیل بازویی نظامی به نام «ارتش آزادی‌بخش ملی ایران» کردند و در کنار ارتش عراق در جنگ بر ضد ایران، مشارکت کردند.

منافقین در همه این سال ها سعی کردند تا ماهیت خود را با ترور زنده نگه دارند. در تاریخ این ترورها، می شود از ۳ روز پر از التهاب نام برد که ناجوانمردانه، شخصیت های بزرگی از دفتر انقلاب را پرپر کرده است.

۶ تیر ۱۳۶۰

تروری که خداخواست به سرانجام نرسد

آیت الله خامنه ای، امام جمعه وقت تهران و نماینده رهبری در شورای عالی دفاع، در این روز در حالی در مسجد ابوذر تهران برنامه سخنرانی داشتند که بازمانده گروه فرقان با برنامه ای از قبل طراحی شده، بمبی را در ضبط صوتی قرار داده و آن را بر روی میز سخنرانی ایشان قرار می دهند و در حین سخنرانی این بمب منفجر شده و خواست خدا این بود که ایشان در این حادثه زنده بمانند و همین باعث می شود تا آیت الله خامنه ای در برنامه فردای حزب جمهوری غایب باشند. برنامه ای که با سرانجام تلخی به پایان می رسد.

۷ تیر ۱۳۶۰

سرچشمه به خون کشیده می شود

فردای ترور آیت الله خامنه ای، حزب جمهوری اسلامی در دفتر خود طبق برنامه ریزی قبلی جلسه دارد. حزب جمهوری اسلامی از تشکل های مهم سیاسی پس از پیروزی انقلاب است. از آیت الله بهشتی، آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، باهنر و موسوی اردبیلی به عنوان پایه گذاران این حزب نام می برند. جلسه ۷ تیر به دبیر کلی آیت الله بهشتی به منظور بررسی انتخابات ریاست جمهوری و در دفتر مرکزی حزب واقع در سرچشمه تهران برگزار می شود که با انفجار دفتر حزب، آیت الله بهشتی به همراه عده زیادی از افراد جلسه به شهادت می رسند. در این بمب گذاری ۷۴ نفر از جمله ۲۷ نماینده مجلس، ۴ وزیر و ۱۲ معاون وزیر جان خود را از دست می دهند.

۸ تیر ۱۳۶۰

آخرین زندان

محمد کچویی که پیش از انقلاب به همراه عزت شاهی و بخارایی به جرم مبارزه با رژیم پهلوی چندبن بار به زندان رفته بود، پس از پیروزی انقلاب به عنوان اولین رئیس زندان اوین نقش مهمی در توبه کردن بسیاری از زندانیان سیاسی داشته تاجاییکه از او به عنوان پدر توابین یاد می کنند. در پی پخش خبر انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی در زندان، زندانیان هوادار مجاهدین خلق در روز ۸ تیر ۱۳۶۰ به شادمانی می پردازند و می‌رفت که اوضاع رنگ شورش به خود بگیرد. به همین علت محمد محمدی گیلانی رئیس و اسدالله لاجوردی دادستان دادگاه انقلاب در زندان حاضر می شوند و در حیاط اوین دادگاه تشکیل می دهند.

در حوالی ظهر همان روز، که لاجوردی و آیت الله محمدی گیلانی، مشغول استراحت و صرف ناهار در محوطه زندان اوین بودند، یکی از اعضای نفوذی سازمان منافقین در میان پاسداران با نام سیدکاظم افجه‌ای هزاره‌ای تصمیم به ترور یک‌جا و دسته‌جمعی اعضای دادستانی می‌گیرد که در این میان محمد کچویی تلاش می‌کند جلوی این کار را گرفته و جان دیگر افراد حاضر در صحنه را نجات دهد؛ به همین دلیل وی در مقابل افجه‌ای قرار گرفته و از ناحیه کتف و سر مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد.

دراین سه روز پیایپی منافقین زخم بزرگی بر پیکره دفتر انقلاب وارد کردند که جای خالی هنرمندان در روایت گری این حادثه ها به شدت به چشم می آید تا باساخت فیلم و سریال هایی در این خصوص نگذارند انقلابی که با خون این شهیدان به اینجا رسیده، با تحریف و شاید غفلت به فراموشی سپرده شود.

انتهای پیام/