به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بانوی کوثر، به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در طول یکی دو روز گذشته ویدئویی در فضای مجازی و برخی از رسانه های کشور که دست بر قضا به عدم تضعیف امنیت ملی التزام دارند، بازتاب گسترده ای پیدا کرد که از همین ویدئو به وقیحانه ترین شکل ممکن در امر وارونه نمایی و تضعیف امنیت ملی بهره برداری شد.

ویدئو مورد بحث تصویری از یک ون متعلق به نیروی انتظامی است که خانمی جلوی ون را گرفته و در حالی که با فریاد جمله« دخترم مریضه» را تکرار می کند، قصد دارد از حرکت خودرو ممانعت به عمل بیاورد، شاید به این وسیله ماموران نیروی انتظامی را متقاعد کند که از خطای دخترش که احتمالا به جهت بدحجابی گرفتار شده بود، بگذرند.

نکته غم انگیز ماجرا از نگاه ناقص تنها دوربینی که تصویر برداری کرده این است که در انتهای ویدئو مادر به زمین می افتد و ون از قاب تصویر خارج می شود.

در این رهگذر این نوشتار نه در پی ماله کشیدن بر خطاهایی است که اینگونه خانواده هایی را انگشت نما می کند و نه در صدد توجیه خطای مامورانی است که به گفته مقامات ارشد نیروی انتظامی توبیخ شده اند و خود آنها راساً و شخصا به منزل مادری که اینگونه در فضای مجازی چوب حراج به آبروی او و دخترش زده شد، رفته و از آنها دلجویی کرده بودند؛ بلکه تنها ذکر چند نکته با هدف عیان شدن حقیقت مد نظر این نوشتار است که در چند بند موجز به آنها پرداخته خواهد شد؛

یکم؛ پیش از هر چیز باید به این نکته توجه کرد که اگر رسانه‌هایی که زیر علم این اتفاق گریبان چاک کردند، سینه چاک مردم هستند داشتن این انتظار از آنها کاملا طبیعی است که در وهله اول حفظ آبروی مردم را سرلوحه کار حرفه ای خود قرار دهند و به شرافت که در هر فرهنگ و دین و مرام و مکتبی رسم الخطی واحد دارد، پایبند باشند؛ اما حقیقت آنست که آدم های مورد بحث مترصدند تا آبرو و شرف یک مملکت را قربانی اهداف خود کنند.

دوم؛ تکلیف کاروانسرایی به نام فضای مجازی که هر مدعی نوبالغی در قالب مدیر گروه و… از رخت و ریخت و گیس و ریش جنس مخالف ( و بعضا موافق) هم محظوظ می شوند و.. مشخص است؛ منظور رسانه ها و خبرنگارانی هستند که در بارگاه یزید هم می توانند حسینی باشند؛ همین ها به تناسب برخورداری از شرافتی که از خون و خانوار خود به میراث می برند باید بخشی از حقیقت را بازنمایی کنند نه اینکه در سانسور تصویری که بخودی خود مبهم است، کوشا تر باشند نا با برخورداری از طناب پوسیده ای جوانانی را به ته چاه ویل بفرستند! چرا که در این مورد بخصوص رسانه ها شانتاژ کرده اند و به خطا رفته اند!

سوم؛ اگر با دقت ویدئو مورد بحث رصد شود، خواهیم دید که ون فراجا مادر را زیر نگرفت، بلکه در حین تکان های دوربین مادر سعی دارد خود را به سمت راست و در اصلی خودرو ون برساند که در این زمان با سرعت گرفتن خودرو مادر به خانمی که در ابتدا در کنار در اصلی خورو دیده می شود، برخورد کرده و به زمین می خورد. جای تعجب است بازیگری عزیر و ارزشمند با این جمله که مادر را زیر نگیرید به حرکت ماموران فراجا معترض می شود. در حالی که ایشان باید با تصویر و دوربین و خطای دید در زمان تصویربرداری بیشتر آشنا باشد نه آنکه این آتش را شعله‌ور کند!

چهارم: روزنامه سازندگی با تصویرگری از عکس این حادثه ون فراجا را در قالب آجرهایی تصویر کرده که از هم پاشیده اند و جلوی خودرو عبارت ارشاد آورده که ناخودآگاه ترکیب تصویر، «گشت ارشاد» را در اذهان متبادر می کند. بر پیشانی این تصویر تیتر « گشت ارشاد را متوقف کنید» که من حیث المجموع تصویرگر سعی داشته با این اقدام مردم را تهییج کند که مانند این مادر مقابل خودروهای زیرمجموعه گشت ارشاد قد علم کنند؛ اقدامی که حاصل آن بجز ناکامی برای مردم عواید دیگری نخواهد داشت؛ اما دور از ذهن است که چنین رسانه هایی با چنین رویه‌ای که در پیش گرفته اند، به فکر فراهم کردن کلاهی برای خود از این نمد کذایی نباشند! اگرنه که چه نیازی بر اینهمه تحریف و وارونه نمایی است؟

پنجم: مصداق بارز تمثیل « برای دستمالی قیصریه ای را به آتش کشیدن» رویه‌ای است که روزنامه مورد بحث در رویکرد خود به این ویدئو و اتفاق مذکور اتخاذ کرده است! برفرض اینکه ماموری در این ماجرا تندروی کرده؛ همچنانکه پیش از این هم شاهد تندروی و تمرد از چهارچوب های قانونی توسط چند مامور در سالهای گذشته بوده ایم که در اخبار برخورد فرماندهان ارشد و تذکرات مقامات لشکری و کشوری بر آن اتفاقان مترتب شده بود. اما آیا انصاف است که بخاطر تمرد و تندروی یکی دو مامور، یک نیرو را با ۶۰ هزار افسر و درجه دار تخریب کرد؟

حرف آخر؛

رسانه هایی که در خفا شوربای یزید می خورند و آنسوتر برای امام حسین سینه می زنند، بی تردید هدف شان نه حجاب است، نه گشت ارشاد؛ نه « مادر زیر گرفته شده» نه دختری که در ون است و طوری جلوه می دهند که دارند به مسلخش می برند! هدف هرچه که هست باید در عملکرد هر مدعی اصلاح و انتقاد واکاوی کرد؛ چرا که زیربنای انتقاد مبنایش بر ساختن و سازش است. لذا اگر همین اشل را بر تمام داده ها و نوشته های رسانه ای منطبق کنند، سره از ناسره تشخیص داده می شود.

انتهای پیام/