۱۳ سال است که ثانیه به ثانیه گذر عمرش به آرامش مردم گره‌خورده است، خستگی نمی‌شناسد و بذر مهر می‌افشاند؛ سفره‌ای گسترده به‌اندازه آدم‌های ۲۵ روستا و شاید بیشتر از آن؛ او یکی از همان مردم عادی است که خوب می‌داند «هشتت گرو نُهَت» باشد؛ یعنی چه؟